- pribūdinėti
- pribūdinė́ti iter. pribūti I.5; didėti, augti, ilgėti: Kap mėnelis pribūdinė́ja, reikia sodintie: visa tada pribūdinė̃s Lz. Zara pribūdinės diena Dv. \ būdinėti; apsibūdinėti; atbūdinėti; prabūdinėti; pribūdinėti
Dictionary of the Lithuanian Language.